Audeo dicere, inquit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Duo Reges: constructio interrete. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.

Ita fit, ut duo genera propter se expetendorum reperiantur, unum, quod est in iis, in quibus completar illud extremum, quae sunt aut animi aut corporis;

Itaque ab his ordiamur. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.

Ergo in eadem voluptate eum, qui alteri misceat mulsum ipse
non sitiens, et eum, qui illud sitiens bibat?

Negarine ullo modo possit numquam quemquam stabili et firmo
et magno animo, quem fortem virum dicimus, effici posse,
nisi constitutum sit non esse malum dolorem?

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?
Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;
Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud quod propositum sit arti.
Omnis enim est natura diligens sui.
Beatus sibi videtur esse moriens.
Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.

Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Sed haec in pueris; Haec dicuntur inconstantissime. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Equidem e Cn. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Bork: Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate minora dicere.
Easdemne res?: Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Bork: Verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim.
Confecta res esset.: Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
Recte dicis;: Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim.
Bork: Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.